هدیه آسمونی

امروز سومین روز زندگی ما در آلمانه. یه شرایطی برامون پیش اومد که مجبور شدیم بیایم اینجا... کم کم خاطرات جدید و جالب زندگی در زیر آسمون آبی و شهر آروم نورنبرگ رو براتون می نویسم امروز ما با هم به اولین مهد کودک نزدیک خونه رفتیم که البته گفتن جا ندارن. اما سبحان حدود یک ساعت بازی کرد و بعد یک ربع گفت من همینجا می مونم شما برو...

دیروز جشنواره بادبادکها بود که آقا سبحان با مامان و باباجون رفت تا یه به قول خودش بادبادک بازی کنه. همونجا لوازم ساخت بادبادک رو خریدیم و شروع کردیم به ساخت...  

این بار قرار بود از لابلای خط خطی با مداد مشکی، شکل و نقاشی پیدا کنیم اول خط خطی: باز هم خط خطی: و حالا، پیدا کردن بادکنکهای رنگی ...

قرار بود با تراشه های مداد کلاژ درست کنیم داستان از تراشیدن مداد شروع شد سبحان که تا الان مداد نتراشیده بود خیلی خوشش اومد     بعد نوبت کشیدن نقاشی و چسب روی کاغذ بود که پسر گل من از عهده اش خیلی خوب براومد اما از اونجایی که تمام موضوعات زندگی آقا سبحان به ماشین ختم می شه، این بار هم کشیدن خط و چسب و چسباندن تراشه مداد به ماشین ختم شد و البته نتیجه نهایی کلاژ در دفتر: ...

  ...

امروز متوجه شدم که گوشیم برنامه ای داره که باهاش می تونم حجم عکسها رو کم کنم واین ینی می تونم بدون استفاده ازلپ تاپ و رقیب ( آقا سبحان) عکسها رو توی وبلاگ بذارم. واقعا خییییلی خوشحالم عشق کوچولوی مامان خاطرات این مدت که عکس نذاشتم و مطلب آپ نکردم همه پیش مامان محفوظه. انشالله سر فرصت همه رو می ذارم  

از عید تا حالا شیراز نرفته بودیم به محض ورودمون به منزل آقای زارعی همه منتظر بودن که سبحان بپرسه اسمت چیه... آخه عید از همه اسمشونو می پرسید، حتی مثلا می پرسید: پرنیا اسمت چیه؟ مشغله این روزا باعث شده کمتر خاطراتشو بنویسم و بعضی خاطره ها اصلا توی ذهنم کمرنگ بشه. هر روز خاطرات خودشو داره، خیلی دوست دارم خاطرات هر روزشو بنویسم. مهمترین خاطرات این روزای سبحان حرفای آنچنانی هست که می زنه و تکه کلامهای بامزه ای که همه رو می خندونه، مثلا می گه: بذار برم ناهارمو بخورم، چه فرقی می کنه بریم پارک بازی کنیم، چه فرقی می کنه البته به زبون خودش حرف «ر»، «ل» تلفظ می شه یا کلمه شاید که خیلی جاها ازش استفاده می کنه، مث...

باز یه آخر هفته دیگه و یه سفر کوچولوی دیگه این بار مامان نرگس هم به اصرار آقا سبحان باهامون اومد طالقان. خیلی خوش می گذره، سبحانم مث خودمون عاشق طبیعت و گل و گیاهه. دیروز و امروز با هم کلی توی زمینهای اطراف و باغهای آلبالو و گیلاس و گردو وآلو گشتیم و تا تونستیم میوه خوردیم و سبحان با همه وجود لذت برده...  

امروز آقا سبحان برای اولین بار، جوجه دار شد. براش از مجتمع بوستان پونک دوتا جوجه محلی خریدم که دیرتر بمیرن. البته از الان به سبحان این ذهنیت رو دادم که پرواز می کنن می رن تو آسمون امیدوارم هیچوقت نمیرن از وقتی خریدیمشون تا ماشین خودش پاکتشونو گرفت دستش، بعد هم با هم رفتیم از سوپرمارکت دوتا کارتن گرفتیم تا لونه شون باشه وقتی اومدیم خونه براشون یه ظرف آب و بیسکویت گذاشتم، که سبحان همون اول ظرف آبو خالی کرد تو کارتنا این طفلکیا رو همچین فشار می داد که جیغشون می رفت هوا! یه بارم یکیشونو شوت کرد، درست عین توپ! وقتی هم تو دست می گیردشون پرتشون می کنه رو زمین، البته تقریبا یاد گرفت که آروم بذاردشون زمبن مدام هم می گه بریم به جوجه ها...