دیگه رفتنی شدیم

مامان جون بالاخره تکلیف خونه هم معلوم شد و انشالله هفته آینده، جمعه توی خونه ای هستیم که پسر گلم قراره توش بدنیا بیاد!

مامان فدات شه، همه این برکتی که تو زندگیمون اومده و به قول بابا عشق قشنگی که این روزا توی خونه مون جریان داره از قدمای کوچولو نازنین مامانه!

دیگه می تونم آروم آروم اتاقتو برات آماده کنم و بچینم تا قدم رنجه کنین تشریف بیارین.

ولی مامان نامردی نکن دیگه! امروز از صبح حال مامان بد شده بود و علاوه بر افت فشار دل درد هم داشتم. بابا هم که نیست. تنهایی کلی باهات حرف زدم و خواهش کردم که یک کم بیشتر رعایت مامانو بکنی. شما هم ... یه جورایی حالمو بهتر کردی.

بابا هر شب کلی قربون صدقه ات می ره و هی ازت می خواد که زودتر بیای تا ببیندت. هر وقت به قول خودش وول می زنی با ذوق و شوق می گه:‌"خیلی دوست دارم ببینم اون تو داره چیکار می کنه!" بعضی وقتا هم از خودت می پرسه! اینقدر حرف زدن شما با هم رو دوست دارم. گاهی جواب بابا رو با ضربه هات می دی و من کلی کیف می کنم.

راستی دیشب مامانی افطاری داده بود و همه کلی ذوق کردن وقتی منو با شکم جلو اومده دیدن! همه کلی برات آرزوهای خوب کردن و ..

دیشب هم مریم چند تا اسم دیگه پیشنهاد داد: محمد طه، محمد مهدی، بهنام و ... واقعا هم خیلی سخته انتخاب اسم. دوست دارم اسمت یه اسم قشنگ باشه که معنی خوبی هم داشته باشه.

فعلا که راستین مامان و بابایی!

محمد راستین جان تا این لحظه ، 6 ماه و 22 روز و 5 ساعت و 45 دقیقه و 57 ثانیه تو دل مامانشه